Franciscae meae laudes
Les fleurs du mal (1861)
Charles BAUDELAIRE (1821-1867)

    Novis te cantabo chordis, 
    O novelletum quod ludis 
    In solitudine cordis. 
    
    Esto sertis implicata, 
    O femina delicata 
    Per quam solvuntur peccata ! 
    
    Sicut beneficum Lethe, 
    Hauriam oscula de te, 
    Quae imbuta es magnete. 
    
    Quum vitiorum tempestas 
    Turbabat omnes semitas, 
    Apparuisti, Deitas, 
    
    Velut stella salutaris 
    In naufragiis amaris... 
    Suspendam cor tuis aris ! 
    
    Piscina plena virtutis, 
    Fons aeternae juventutis, 
    Labris vocem redde mutis ! 
    
    Quod erat spurcum, cremasti ; 
    Quod rudius, exaequasti ; 
    Quod debile, confirmasti. 
    
    In fame mea taberna, 
    In nocte mea lucerna, 
    Recte me semper guberna. 
    
    Adde nunc vires viribus, 
    Dulce balneum suavibus 
    Unguentatum odoribus ! 
    
    Meos circa lumbos mica, 
    O castitatis lorica, 
    Aqua tincta seraphica ; 
    
    Patera gemmis corusca, 
    Panis salsus, mollis esca, 
    Divinum vinum, Francisca !



Merci d'avoir consulté Franciscae meae laudes de Charles BAUDELAIRE (1821-1867)

Franciscae meae laudes est un extrait du livre "Les fleurs du mal (1861)" - CLE

Découvrez également les livres de la collection CLE